دستگاهی است که بتواند مقادیر معینی از گازهای طبی و داروهای بیهوشی را به واسطه عمل تنفسی به داخل بدن فرستاده و سبب کاهش هوشیاری و نهایتا بیهوشی گردد؛ ماشین بیهوشی می نامند.
بیهوشی یا به صورت عمومی است که بیمار کاملا هوشیاری خود را از دست داده و یا به صورت موضعی و منطقه ای است؛ مانند تزریق داروی بی حسی و بیهوشی در ناحیه که سبب بی حسی بدن در آن ناحیه می شود، اما شنوایی و بینایی فعال است.
داروهایی که برای بیهوشی استفاده می شود، هالوتان یا از خانواده فلوران ها مانند ایزوفلوران ، دز فلوران و اوران می باشد که با ترکیب گاز NO2 جهت بیهوشی استنشاقی استفاده می شود.
داروهای بیهوشی به طور موقت بر روی سیستم عصبی اثر کرده و بیمار به طور موقت بیهوش می گردد بدون آن که دردی احساس کند. سیستم بیهوشی ترکیبی است از ماشین بیهوشی و ونتیلاتور که گازهای بیهوشی را به بیمار داده و دی اکسید کربن را در بازدم خارج میکند، واحد اندازه گیری گازها لیتر بر دقیقه است.
به عنوان مثال اگر فلوی اکسیژن از مقدار ML-min 200 کمتر شود برای جلوگیری از ایجاد مشکل در گازهای تنفسی به طور موقت تا فشار لازم برای اکسیژن، دستگاه متوقف می شود فشار گازها توسط رگولاتور کنترل میشوند و در صورت هر گونه خطای احتمالی آلارم هشدار دهنده به صدا در می آید.
ماشین بیهوشی از سه قسمت تشکیل می شود که عبارتند از: منشاء گاز که شامل اکسیژن، فاز NO2 و فلومتر،جهت تنظیم میزان گازها و تبخیر کننده های داروی بیهوشی یا ( وپورایزر ) تشکیل یافته است. قسمت فلومتر جریان عبور گاز را کنترل نموده و مقدار ورودی به آپ مدرج که THORPE TUBE نامیده می شود را تنظیم می کند.
مقدار جریان گازها بر صفحه فلوتیوپ نمایش داده می شود،اگر بخواهیم از حالت تنفس دستی استفاده کنیم باید دستگاه را بر روی RESERVIOR BAG تنظیم کنیم و گرنه تنفس دهی اتومات توسط ویلانتور دستگاه صورت می گیرد.
معمولا تنظیم کننده اصلی گازها برای دستگاه بیهوشی در استان ها لوله کشی مرکزی است ولی کپسول ها جهت قطعی احتمالی لوله گاز، ذخیره می شوند، گازهایی که از منبع مرکزی فراهم می شود باید دارای فشار نسبی ۵۰PSI باشد تا فلومتر ماشین کار خود را به درستی انجام دهد برای کالیبره کردن ماشین بیهوشی و ونتیلاتور توان از تست لانگ استفاده کرد.
برگرفته از کتاب: آشنایی با دستگاه های پزشکی
نویسنده: محمد سرشار
نظرات کاربران